Η Βίκυ Πανετσίδου σε ανάρτηση της:
Μπορεί να μην επέστρεψα με το πολυπόθητο μετάλλιο που τόσο πολύ "μάτωσα" να αποκτήσω..αλλά επέστρεψα με το κεφάλι ψηλά, έχοντας κάνει τη μέγιστη προσπάθεια, έχοντας δώσει ψυχή και σώμα.
Έχω μάθει στη ζωή μου να τα δίνω όλα και μετά απο μια νίκη η ήττα να επιστρέφω στο dojo με το κεφάλι κάτω και πείσμα για δουλειά.
Ευχαριστώ το θεό που για πρώτη φορά αγωνίστηκα και επέστρεψα υγιής και ανυπομονώ να ξεκινήσω τον δρόμο για το 2017 και φυσικά τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2020.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον προπονητή μου Nikos Panetsidis που ζήσαμε μαζί μια πολύ έντονη χρονιά με πολλές χαρές αλλά και λύπες. Τον αδερφό και strength coach μου Andreas Panetsidis που τελειοποιήσαμε υπέροχα την προετοιμασία μας,την μητέρα μου Rena Chasiotou που άντεξε όλες τις παραξενιές μου τον τελευταίο καιρό αλλά ήταν πάντα εκεί για μένα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τον εθνικό μας προπονητή που ήταν άψογος και δεθήκαμε με τον καλύτερο τρόπο Stelios Skarogiannis. Την οικογένεια του Πανημαθιακού που ήταν κάθε μέρα δίπλα μου και ακολουθούσαν το "περίεργο" πρόγραμμα μου και που πραγματικά χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν σε αυτό το επίπεδο.
Τους φίλους μου Kornilia Verrou,Besim Ilazi, Giorgos Paggouras που μου στάθηκαν και αυτοί καθημερινά. Τον ψυχολόγο μου που με έχει πάει σε ένα τελείως άλλο επίπεδο, τον φυσιοθεραπευτή μου Κούλης Νίκος αλλά και τους πολύ πολύ σημαντικούς μου χορηγούς που βοηθούν το έργο μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Arawaza Intl - Lampros Litos, Telis Efthimiadis - SpotTeam - Freddy ,στασου μυγδαλα,Tzelalis.
Ευχαριστώ την ομοσπονδία μου και όλους τους συναθλητές μου για τη στήριξη τους και ήθελα να τους πω ένα Μεγάλο μπράβο για το ήθος τους και την πολύ καλή εμφάνιση τους σε αυτούς τους αγώνες με αποκορύφωμα την επιτυχία της Έλενα Χατζηλιάδουε το αργυρό μετάλλιο. Μπράβο παιδιά..τα καλύτερα έρχονται!
Έτσι είναι ο πρωταθλητισμός, σου δίνει 10 λύπες και 1 χαρά. Όταν όμως έρθει αυτή η χαρά δεν συγκρίνεται με καμία άλλη!!
Για αυτές τις χαρές παλεύω λοιπόν και δεν θα σταματήσω μέχρι να τις ζήσω ξανά και ξανά!
Vicky Panetsidou added 3 new photos — feeling proud withStelios Skarogiannis in Véroia, Greece.
Μπορεί να μην επέστρεψα με το πολυπόθητο μετάλλιο που τόσο πολύ "μάτωσα" να αποκτήσω..αλλά επέστρεψα με το κεφάλι ψηλά, έχοντας κάνει τη μέγιστη προσπάθεια, έχοντας δώσει ψυχή και σώμα.Ευχαριστώ το θεό που για πρώτη φορά αγωνίστηκα και επέστρεψα υγιής και ανυπομονώ να ξεκινήσω τον δρόμο για το 2017 και φυσικά τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2020.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον προπονητή μου Nikos Panetsidis που ζήσαμε μαζί μια πολύ έντονη χρονιά με πολλές χαρές αλλά και λύπες. Τον αδερφό και strength coach μου Andreas Panetsidis που τελειοποιήσαμε υπέροχα την προετοιμασία μας,την μητέρα μου Rena Chasiotou που άντεξε όλες τις παραξενιές μου τον τελευταίο καιρό αλλά ήταν πάντα εκεί για μένα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τον εθνικό μας προπονητή που ήταν άψογος και δεθήκαμε με τον καλύτερο τρόπο Stelios Skarogiannis. Την οικογένεια του Πανημαθιακού που ήταν κάθε μέρα δίπλα μου και ακολουθούσαν το "περίεργο" πρόγραμμα μου και που πραγματικά χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν σε αυτό το επίπεδο.Τους φίλους μου Kornilia Verrou,Besim Ilazi, Giorgos Paggouras που μου στάθηκαν και αυτοί καθημερινά. Τον ψυχολόγο μου που με έχει πάει σε ένα τελείως άλλο επίπεδο, τον φυσιοθεραπευτή μου Κούλης Νίκος αλλά και τους πολύ πολύ σημαντικούς μου χορηγούς που βοηθούν το έργο μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Arawaza Intl - Lampros Litos, Telis Efthimiadis - SpotTeam - Freddy ,στασου μυγδαλα,Tzelalis.Ευχαριστώ την ομοσπονδία μου και όλους τους συναθλητές μου για τη στήριξη τους και ήθελα να τους πω ένα Μεγάλο μπράβο για το ήθος τους και την πολύ καλή εμφάνιση τους σε αυτούς τους αγώνες με αποκορύφωμα την επιτυχία της Έλενα Χατζηλιάδουε το αργυρό μετάλλιο. Μπράβο παιδιά..τα καλύτερα έρχονται!
Έτσι είναι ο πρωταθλητισμός, σου δίνει 10 λύπες και 1 χαρά. Όταν όμως έρθει αυτή η χαρά δεν συγκρίνεται με καμία άλλη!!
Για αυτές τις χαρές παλεύω λοιπόν και δεν θα σταματήσω μέχρι να τις ζήσω ξανά και ξανά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου