Μια Μέρα στην Ηλιούπολη των Ιαπώνων και των Πολεμικών Τεχνών
Παρακολουθήσαμε Kendo, Iaido, Aikido, καράτε και άλλες τέχνες μάχης και αυτοάμυνας μαζί με τον Πρέσβη της Ιαπωνίας.
Ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι ειδήμων στις πολεμικές τέχνες. Εκτιμώ την δεξιοτεχνία, τη δύναμη και την ευφυΐα όσων αγωνίζονται. Αν θαυμάζω κάτι σε αυτές, είναι το ήθος. Η ικανότητα του μυαλού αυτών των ανθρώπων που τους επιτρέπει να επιτίθενται ο ένας στον άλλο και στο τέλος να δίνουν τα χέρια και να αγκαλιάζονται. Αυτό απαιτεί μια υψηλού επίπεδου πνευματική δεξιότητα και κοινωνική νοημοσύνη. Εδώ μπορεί με τον κολλητό σου να επιχειρηματολογείς για κάτι που έχετε αντίθετη άποψη και στο τέλος, εάν η συζήτηση δεν καταλήξει κάπου, να μην έχετε όρεξη να μιλήσετε για καμιά εβδομάδα. Για φαντάσου να είχατε παίξει και τίποτα ψιλές.
Την Κυριακή 26 Νοεμβρίου, επισκέφθηκα το Α' Κλειστό Γυμναστήριο του Δήμου Ηλιούπολης για να παρακολουθήσω την Επίδειξη Ιαπωνικών Πολεμικών Τεχνών που οργάνωνε η Πρεσβεία της Ιαπωνίας, με τη συμμετοχή των ελληνικών ομοσπονδιών Κέντο, Ιάιντο, Ναγκινάτα, Καράτε, Τζούντο, Αϊκίντο και του Ελληνικού Ομίλου Αϊκίντο.
Το Iaido, μεταξύ άλλων, εστιάζει στο γρήγορο τράβηγμα του σπαθιού σε περίπτωση ξαφνικής επίθεσης.
Στην επίδειξη που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής στην Ηλιούπολη, παρακολούθησα ορισμένες από τις πιο δημοφιλείς παραδοσιακές ιαπωνικές πολεμικές τέχνες. Κατά την έναρξη των επιδείξεων, ο νέος Πρέσβης της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, κ. Yasuhiro Shimizu, απηύθυνε χαιρετισμό στα ελληνικά, φορώντας παραδοσιακό κιμονό.
Πρώτη, ξεκίνησε η ομάδα του ιάιντο, κρατώντας ιαπωνικά ξίφη και φορώντας στολές που παραπέμπουν σε πολεμιστές σαμουράι, χωρίς την πανοπλία. Αληθινά ξίφη κρατούσαν οι προχωρημένοι, ενώ οι πιο νέοι κρατούσαν ξύλινα. Οι ασκούμενοι στο ιάιντο παρουσίασαν ασκήσεις που αναπαριστούσαν μάχες με έναν ή περισσότερους αντιπάλους. Οι κινήσεις τους αρμονικές, πειθαρχημένες και ακριβείς.
Στη συνέχεια, το γήπεδο γέμισε στα λευκά, καθώς ήρθε η σειρά της ομάδας του καράτε, που ήταν από τις πολυπληθέστερες. Καρά-τε στα ιαπωνικά σημαίνει «άδειο χέρι». Εντυπωσιακό, όμως ακόμη πιο εντυπωσιακό μου φάνηκε αυτό που επεξήγησε η παρουσιάστρια των επιδείξεων στη συνέχεια, ότι μεταφορικά ο ίδιος όρος υπονοεί και το άδειο από κακές σκέψεις μυαλό. Το καράτε, που προέρχεται από την Οκινάουα, θα κάνει το ντεμπούτο του σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 2020, στο Τόκιο.
Τους καρατέκα διαδέχθηκαν οι ασκούμενοι στο τζόντο, μια πολεμική τέχνη που δεν είχα συναντήσει ξανά. Οι τζοντόκα κρατούν ένα ραβδί και πραγματοποιούν τυποποιημένες ασκήσεις με αντιπάλους που κρατούν ξύλινο σπαθί. «Τζο» ονομάζεται το ραβδί που έχει μήκος 128 εκ. και ουσιαστικά πρόκειται για το κλασσικό βοήθημα που είχαν για το περπάτημα οι οδοιπόροι, το οποίο με το πέρασμα των χρόνων μετατράπηκε σε εργαλείο αυτοάμυνας.
Το τέταρτο γκρουπ μας παρουσίασε μια ακόμη μέθοδο αυτοάμυνας, αυτή του αϊκίντο. Τον 19ο αιώνα, ο ιδρυτής του, Morihei Ueshiba, είχε ως στόχο να δημιουργήσει με το αϊκίντο μια τέχνη αυτοάμυνας που θα προστάτευε τον ασκούμενο, ενώ δεν θα προκαλούσε σοβαρό τραυματισμό στον επιτιθέμενο. Μια φιλοσοφία που ομολογουμένως συναντάς σπάνια σε άλλες σύγχρονες τεχνικές αυτοάμυνας.
H πέμπτη κατά σειρά ομάδα ήταν αυτή του κέντο, που η ονομασία του σημαίνει «ο δρόμος του σπαθιού» και είναι μια από τις δημοφιλέστερες πολεμικές τέχνες αυτή την περίοδο στην Ιαπωνία. Οι ασκούμενοι φορούν μια προστατευτική πανοπλία και με ένα χειροποίητο σπαθί από μπαμπού προσπαθούν να χτυπήσουν τον αντίπαλο σε συγκεκριμένα σημεία. Για μένα, ήταν ίσως μια από τις πιο εντυπωσιακές επιδείξεις, ειδικά όταν οι κεντόκα έβγαζαν αυτές τις απόκοσμες κραυγές, για να εκφοβίσουν τον αντίπαλό τους.
Η επίδειξη ολοκληρώθηκε με το τζούντο, που μεταφράζεται ως «ο δρόμος της ηπιότητας». Μια από τις πλέον διαδεδομένες ιαπωνικές πολεμικές τέχνες, αποτελεί από το 1964 και ολυμπιακό άθλημα. Στόχος κάθε τζουντόκα είναι να εκμεταλλευτεί τη δύναμη του αντιπάλου, για να τον ανατρέψει.
Διονύσης Ματιάτος
πηγή:www.vice.com
Παρακολουθήσαμε Kendo, Iaido, Aikido, καράτε και άλλες τέχνες μάχης και αυτοάμυνας μαζί με τον Πρέσβη της Ιαπωνίας.Ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι ειδήμων στις πολεμικές τέχνες. Εκτιμώ την δεξιοτεχνία, τη δύναμη και την ευφυΐα όσων αγωνίζονται. Αν θαυμάζω κάτι σε αυτές, είναι το ήθος. Η ικανότητα του μυαλού αυτών των ανθρώπων που τους επιτρέπει να επιτίθενται ο ένας στον άλλο και στο τέλος να δίνουν τα χέρια και να αγκαλιάζονται. Αυτό απαιτεί μια υψηλού επίπεδου πνευματική δεξιότητα και κοινωνική νοημοσύνη. Εδώ μπορεί με τον κολλητό σου να επιχειρηματολογείς για κάτι που έχετε αντίθετη άποψη και στο τέλος, εάν η συζήτηση δεν καταλήξει κάπου, να μην έχετε όρεξη να μιλήσετε για καμιά εβδομάδα. Για φαντάσου να είχατε παίξει και τίποτα ψιλές.
Την Κυριακή 26 Νοεμβρίου, επισκέφθηκα το Α' Κλειστό Γυμναστήριο του Δήμου Ηλιούπολης για να παρακολουθήσω την Επίδειξη Ιαπωνικών Πολεμικών Τεχνών που οργάνωνε η Πρεσβεία της Ιαπωνίας, με τη συμμετοχή των ελληνικών ομοσπονδιών Κέντο, Ιάιντο, Ναγκινάτα, Καράτε, Τζούντο, Αϊκίντο και του Ελληνικού Ομίλου Αϊκίντο.
Το Iaido, μεταξύ άλλων, εστιάζει στο γρήγορο τράβηγμα του σπαθιού σε περίπτωση ξαφνικής επίθεσης.Στην επίδειξη που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής στην Ηλιούπολη, παρακολούθησα ορισμένες από τις πιο δημοφιλείς παραδοσιακές ιαπωνικές πολεμικές τέχνες. Κατά την έναρξη των επιδείξεων, ο νέος Πρέσβης της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, κ. Yasuhiro Shimizu, απηύθυνε χαιρετισμό στα ελληνικά, φορώντας παραδοσιακό κιμονό.
Πρώτη, ξεκίνησε η ομάδα του ιάιντο, κρατώντας ιαπωνικά ξίφη και φορώντας στολές που παραπέμπουν σε πολεμιστές σαμουράι, χωρίς την πανοπλία. Αληθινά ξίφη κρατούσαν οι προχωρημένοι, ενώ οι πιο νέοι κρατούσαν ξύλινα. Οι ασκούμενοι στο ιάιντο παρουσίασαν ασκήσεις που αναπαριστούσαν μάχες με έναν ή περισσότερους αντιπάλους. Οι κινήσεις τους αρμονικές, πειθαρχημένες και ακριβείς.
Στη συνέχεια, το γήπεδο γέμισε στα λευκά, καθώς ήρθε η σειρά της ομάδας του καράτε, που ήταν από τις πολυπληθέστερες. Καρά-τε στα ιαπωνικά σημαίνει «άδειο χέρι». Εντυπωσιακό, όμως ακόμη πιο εντυπωσιακό μου φάνηκε αυτό που επεξήγησε η παρουσιάστρια των επιδείξεων στη συνέχεια, ότι μεταφορικά ο ίδιος όρος υπονοεί και το άδειο από κακές σκέψεις μυαλό. Το καράτε, που προέρχεται από την Οκινάουα, θα κάνει το ντεμπούτο του σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 2020, στο Τόκιο.
Το τέταρτο γκρουπ μας παρουσίασε μια ακόμη μέθοδο αυτοάμυνας, αυτή του αϊκίντο. Τον 19ο αιώνα, ο ιδρυτής του, Morihei Ueshiba, είχε ως στόχο να δημιουργήσει με το αϊκίντο μια τέχνη αυτοάμυνας που θα προστάτευε τον ασκούμενο, ενώ δεν θα προκαλούσε σοβαρό τραυματισμό στον επιτιθέμενο. Μια φιλοσοφία που ομολογουμένως συναντάς σπάνια σε άλλες σύγχρονες τεχνικές αυτοάμυνας.H πέμπτη κατά σειρά ομάδα ήταν αυτή του κέντο, που η ονομασία του σημαίνει «ο δρόμος του σπαθιού» και είναι μια από τις δημοφιλέστερες πολεμικές τέχνες αυτή την περίοδο στην Ιαπωνία. Οι ασκούμενοι φορούν μια προστατευτική πανοπλία και με ένα χειροποίητο σπαθί από μπαμπού προσπαθούν να χτυπήσουν τον αντίπαλο σε συγκεκριμένα σημεία. Για μένα, ήταν ίσως μια από τις πιο εντυπωσιακές επιδείξεις, ειδικά όταν οι κεντόκα έβγαζαν αυτές τις απόκοσμες κραυγές, για να εκφοβίσουν τον αντίπαλό τους.Η επίδειξη ολοκληρώθηκε με το τζούντο, που μεταφράζεται ως «ο δρόμος της ηπιότητας». Μια από τις πλέον διαδεδομένες ιαπωνικές πολεμικές τέχνες, αποτελεί από το 1964 και ολυμπιακό άθλημα. Στόχος κάθε τζουντόκα είναι να εκμεταλλευτεί τη δύναμη του αντιπάλου, για να τον ανατρέψει.Διονύσης Ματιάτος
πηγή:www.vice.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου