Ως η Ευρωπαϊκή Ημέρα για τα Θύματα Εγκλημάτων Μίσους καθιερώνεται η 22α Ιουλίου, στη μνήμη των 77 σφαγιασθέντων νέων στο νησί Ούτεγια της Νορβηγίας από τον νεοναζιστή Άντερς Μπέρινγκ Μπράιβικ.
Τα τελευταία μάλιστα χρόνια παρατηρείται έξαρση των εγκλημάτων μίσους και ένας μεγάλος αριθμός ατόμων ανά τον κόσμο στοχοποιούνται λόγω χρώματος, πεποιθήσεων, επιλογών ζωής ή εξωτερικής εμφάνισης. Στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταγράφονται συχνά φαινόμενα λεκτικής κακοποίησης, σωματικών επιθέσεων ή ακόμη και δολοφονιών που έχουν ως κίνητρο το μίσος και την προκατάληψη για συγκεκριμένες ομάδες ατόμων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καθορίζει ως έγκλημα μίσους τις εχθρικές συμπεριφορές που πηγάζουν κυρίως από κοινωνικές προκαταλήψεις. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγορεύει τις διακρίσεις, υποχρεώνοντας τα κράτη μέλη της ΕΕ να καταβάλλουν προσπάθειες για την καταπολέμηση εγκλημάτων, τα οποία υποκινούνται από τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τη θρησκευτική μισαλλοδοξία ή την αναπηρία ενός ατόμου, τον γενετήσιο προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου του.
Τα εγκλήματα μίσους είναι ένα φαινόμενο, το οποίο παρουσιάζεται σε όλες τις χώρες σε διαφορετικό όμως βαθμό. Ο τρόπος με τον οποίο κάθε χώρα αποφασίζει να αντιμετωπίσει το φαινόμενο αυτό διαφέρει. Κάποιες χώρες διαθέτουν ειδική νομοθεσία, η οποία προστατεύει συγκεκριμένες ευάλωτες ομάδες έναντι των εγκλημάτων μίσους, κάποια άλλα κράτη ασχολούνται με την καταμέτρηση των περιστατικών αυτών, την εφαρμογή μεθόδων προτροπής των θυμάτων για καταγγελία επιθέσεων και διακρίσεων, την ανάπτυξη υπηρεσιών στήριξης των θυμάτων και μεθόδων σωφρονισμού των θυτών. Σε κάποια κράτη επίσης, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) διαδραματίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο, αφού δίνουν φωνή στα θύματα των εγκλημάτων μίσους και τα ενημερώνουν σχετικά με τα δικαιώματά τους.
Τα εγκλήματα μίσους, τα οποία τις πλείστες φορές ανάγονται σε προσωπικές επιθέσεις, αποτελούν σοβαρή απειλή για τη σωματική και την ψυχική υγεία των θυμάτων και, ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ληφθούν από την πολιτεία σε συνεργασία με τις εθελοντικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις περεταίρω μέτρα για την καταπολέμηση του φαινομένου αυτού. Οι πολίτες θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και κινητοποιηθούν, ώστε η κοινωνία μας να μην αποτελεί πλέον ένα απλό παρατηρητή καταστάσεων που σχετίζονται με επιθετικές συμπεριφορές και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα τελευταία μάλιστα χρόνια παρατηρείται έξαρση των εγκλημάτων μίσους και ένας μεγάλος αριθμός ατόμων ανά τον κόσμο στοχοποιούνται λόγω χρώματος, πεποιθήσεων, επιλογών ζωής ή εξωτερικής εμφάνισης. Στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταγράφονται συχνά φαινόμενα λεκτικής κακοποίησης, σωματικών επιθέσεων ή ακόμη και δολοφονιών που έχουν ως κίνητρο το μίσος και την προκατάληψη για συγκεκριμένες ομάδες ατόμων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καθορίζει ως έγκλημα μίσους τις εχθρικές συμπεριφορές που πηγάζουν κυρίως από κοινωνικές προκαταλήψεις. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγορεύει τις διακρίσεις, υποχρεώνοντας τα κράτη μέλη της ΕΕ να καταβάλλουν προσπάθειες για την καταπολέμηση εγκλημάτων, τα οποία υποκινούνται από τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τη θρησκευτική μισαλλοδοξία ή την αναπηρία ενός ατόμου, τον γενετήσιο προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου του.
Τα εγκλήματα μίσους είναι ένα φαινόμενο, το οποίο παρουσιάζεται σε όλες τις χώρες σε διαφορετικό όμως βαθμό. Ο τρόπος με τον οποίο κάθε χώρα αποφασίζει να αντιμετωπίσει το φαινόμενο αυτό διαφέρει. Κάποιες χώρες διαθέτουν ειδική νομοθεσία, η οποία προστατεύει συγκεκριμένες ευάλωτες ομάδες έναντι των εγκλημάτων μίσους, κάποια άλλα κράτη ασχολούνται με την καταμέτρηση των περιστατικών αυτών, την εφαρμογή μεθόδων προτροπής των θυμάτων για καταγγελία επιθέσεων και διακρίσεων, την ανάπτυξη υπηρεσιών στήριξης των θυμάτων και μεθόδων σωφρονισμού των θυτών. Σε κάποια κράτη επίσης, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) διαδραματίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο, αφού δίνουν φωνή στα θύματα των εγκλημάτων μίσους και τα ενημερώνουν σχετικά με τα δικαιώματά τους.
Τα εγκλήματα μίσους, τα οποία τις πλείστες φορές ανάγονται σε προσωπικές επιθέσεις, αποτελούν σοβαρή απειλή για τη σωματική και την ψυχική υγεία των θυμάτων και, ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ληφθούν από την πολιτεία σε συνεργασία με τις εθελοντικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις περεταίρω μέτρα για την καταπολέμηση του φαινομένου αυτού. Οι πολίτες θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και κινητοποιηθούν, ώστε η κοινωνία μας να μην αποτελεί πλέον ένα απλό παρατηρητή καταστάσεων που σχετίζονται με επιθετικές συμπεριφορές και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου